środa, 14 września 2016

De fidelitate canum dominorum (2)

Fortasse in summa intermedia fideliores sunt canum quam felum domini dominaeque, sed certe non omnes tam fideles sunt. Ut amicus meus P. (pseudonymo Comes notus), qui cum cane ambulando novam amicam (certe, quoque canis possesstricem) convenit et statim fere veterem uxorem, post 25 annos vitae communis tribusque amborum liberis educatis, reliquit. Ceterum, ut uxor haec hodie dicit, bene id omnibus evenit, nam et ipsa sibi mox multo se iuveniorem amicum R. invenit, qui usque hodie cum ea liberisque una habitat. (Maximi momenti R. mihi nunc est, nam ut rerum automobilium peritus adiuvat me in emendo autoraedam, quod primum in vita mea facio; de qua re mox sine dubio lectoribus narrabo.)
Ego certe quoque, canis herus, animadverti 90% cum cane per prata urbana ambulantium esse mulieres singulares. Quae tamen me oculis cupiditate plenis non intuentur. Praeter unam, satis quidem forma pulchram, sed canis eius ad meam canem acriter latrat et vice versa - communitatis nobis ergo nihil fieri potest. Ceterum... iam uxoratus sum.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz