Masoniana (3)

Groenlandia ("terra viridis") a Danis colonisata est ope doli, nam primus huius insulae explorator, Norvegus Eric Ruber, qui anno 982 primus pedem in Groenlandia posuerat, narravit suis (i.e. Danis Norvegisque – qui tunc una de facto natio erant) se terram viridem, pratis plenam invenisse, ubi loca ovibus pascua permulta essent. Quam fabulam omnino falsam esse invenerunt coloni qui, Erico adhortante, in insulam appulerunt. Omnes verisimiliter domum statim repoposcissent, nisi mare saeviens – iter in Groenlandiam e 25 navibus tantum 14 tute perfecerunt. Rebus ita stantibus in insula minime viridis coloni manserunt.

Simili dolo utens ingeniarius Francogallus Philippe Jean Bunau-Varilla effecit, ut hodiernus Euripus Panamaicus in Panama stuctus esset, non in vicina Nicaragua, ubi primum omnes viam navibus inter Atlanticum Pacificumque apertum iri putabantur pluresque ingeniarii ac viri politici US-Americani (a quibus horumque amicorum maior pars pecuniae ad euripum struendum dabatur). Viam aquatilem Nicaraguanam, licet longior, magna e parte lacum magnum Nicaraguense transituram sperabatur, minus ergo pecuniosior haec via esset quam Panamaica. Bunau-Varilla tamen propter quasdam causas nobis ignotas valde malebat viam Panamaicam, omnibus ergo senatoribus US-Americanis missit tesseram epistularem Nicaraguanam (pretio 5 pessorum), qua monstrabatur mons quidam ignivomus huius terrae ignem evomitans. Spectate – scripsit in litteris ad senatores – quanta pericula euripo Nicaraguano minantur! – de montibus ignivomis dicens, licet bene sciret vulcanos Nicaraguanos iam a longis saeculis omnino mortuos esse at tessera epistularis ad eruptionem quandam praehistoricam spectare. Senatoribus tamen perterritis, senatus consultum acceptum est – proportione vocum 42:34 – euripum in Panama structum iri.