sobota, 23 maja 2015

De sancto homine, qui sanctus non est

De castris concentrativis Auschwitz scribere porro minime volui, sed... non scribere nequeo.
Permulti audiverunt de morte martyria patris Maximiliani Kolbe OFS, qui autumno 1941 anni in castris Auschwitzianis (sive Osvencinensibus) sua sponte mortem obiit, pro alio scilicet homine ad mortem a Germanis aleā destinato (qui vir, nomine Franciszek Gajowniczek, vitam servabat et vixit usque 1995 annum). Pater Kolbe necatus est iniectione phenolei cordi applicata. Anno 1982 a papa Iohanne Paulo II pronuntiatus est sanctus ecclesiae catholicae, licet tempore sui vitae symbolas maxime aggressivas contra Iudaeos scripsisset.
Nemo fere tamen audivit de simillima morte, qua iam prius, mense Aprili 1941 anni, in iisdem castris mortuus est Marian Batko, magister gymnasii urbis Chorzów, qui vitam voluntarie dedit pro quodam adulescentulo aleā ad mortem destinato. (Nam erat mos Germanis aleā ad mortem eligere nonnullos, saepissime decem, incarceratos, cum collega quidam eorum fugam fecisset.) Ita dominus Batko non phenoleo, sed ad inediam coactus, sine cibo et aqua, spatio quattuor dierum moriebatur. Utrum puer, pro quo mortuus est, vitam e bello servaverit, non liquet, nam in dubium est nomen eius.
Dominus Batko, licet, ut puto, morbo antisemitismi non laboraret, sanctus nullius ecclesiae est.

Requiescat in pace! Requiescant ambo in pace et gloria!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz